W odpowiedzi na wczorajszy komentarz :
" ... z demencją mam styczność codziennie, babcia 93 lata: nie poznaje bliskich - to normalne, nie poznaje siebie w lustrze i mówi do niego jakby rozmawiała z obca osobą, a do mnie mówi po imieniu swojej siostry, która już nie żyje i cały czas mówi o swoich małych dzieciach, które zniknęły,a wieczorem jak się kładzie zawija kołdrę i myśli, że to jej dzieci śpią - nie życzę nikomu takiej starości, choroba nie wybiera
Teleopieka24 8 marca 2013 05:27
Demencja jest chorobą , którą trudno zrozumieć osobie zdrowej opiekującej się swoim bliskim.
Same majaki , rozmowy ze zmarłymi krewnymi , nazywanie nas ich imionami - nie jest jeszcze takie straszne.
Najgorsze jest to , iż chory jest agresywny i bardzo silny fizycznie.
Dla mojej mamy , gdy robiła się agresywna - lekarz przepisywał tabletki uspokajające , które zazwyczaj działały pobudzająco.
Bywały dni - kiedy po trzy godziny myła podłogę na kolanach i nie można było jej wytłumaczyć , że jest już czysto.
Opieka nad chorym polega na tym , by pilnować go , by nie zrobił sobie krzywdy , bo żadne tłumaczenia i wyjaśnienia nie pomagają . Chory wie wszystko najlepiej.
Chwile agresywności i złości trzeba przeczekać spokojnie.
Nie mamy wpływu na przebieg choroby - ale możemy choremu zapewnić bezpieczeństwo i miłość , która jest mu bardzo potrzebna.
Demencja jest chorobą , którą trudno zrozumieć osobie zdrowej opiekującej się swoim bliskim.
Same majaki , rozmowy ze zmarłymi krewnymi , nazywanie nas ich imionami - nie jest jeszcze takie straszne.
Najgorsze jest to , iż chory jest agresywny i bardzo silny fizycznie.
Dla mojej mamy , gdy robiła się agresywna - lekarz przepisywał tabletki uspokajające , które zazwyczaj działały pobudzająco.
Bywały dni - kiedy po trzy godziny myła podłogę na kolanach i nie można było jej wytłumaczyć , że jest już czysto.
Opieka nad chorym polega na tym , by pilnować go , by nie zrobił sobie krzywdy , bo żadne tłumaczenia i wyjaśnienia nie pomagają . Chory wie wszystko najlepiej.
Chwile agresywności i złości trzeba przeczekać spokojnie.
Nie mamy wpływu na przebieg choroby - ale możemy choremu zapewnić bezpieczeństwo i miłość , która jest mu bardzo potrzebna.
agresywność to kolejna odsłona tej choroby, to niewiarygodne ile takie osoby maja siły, znienacka potrafią być wulgarne, a nawet zrobić krzywdę bliskiej osobie, ciężko w takich sytuacjach być spokojnym, ciężko powstrzymać łzy, nic się na to nie poradzi jak własny rodzic krzyczy na ciebie, bije cie, ta choroba właśnie taka jest, trzeba nauczyć się z nią, trzeba też mieć wsparcie
OdpowiedzUsuń